Rezydencja myśliwska Franciszka I zbudowana przez 1800 robotników
w 1519 roku na miejscu dawnego zameczku hrabiów Blois.

 

 
Monumentalna klatka schodowa zaprojektowana przez Leonarda da Vinci.
Składa się z dwóch spiralnych części kończących się tarasami. Jednego
traktu używano do schodzenia, a drugiego do wchodzenia. Osoby wchodzące
i schodzące widziały się przez cały czas, ale nie mogły się spotkać.
 

 
Zamek leży nad małą rzeczką Cosson, której bieg skierowano specjalnie w tę
stronę, aby mogła zasilać fosę otaczającą mury obronne.
 

 
W latach 1724 - 1733 przebywał w zamku Stanisław Leszczyński, król
wygnany z Polski. Narzekał na zimne, trudne do ogrzania pokoje i na wyziewy
z fosy, którą z tego powodu kazał zasypać.
 

 
Królewska sypialnia - tylko arystokracja najczystszej krwi dostępowała zaszczytu
uczestniczenia z bliska w codziennej ceremonii wstawania i kładzenia się spać
monarchy. Reszta dworu mogła obserwować wszystko tylko zza barierki.
 

 
Na dachu zamku zbudowano rozległe tarasy z których wyrastają różne wejścia,
zejścia, okna sal balowych i pomieszczeń królewskich.