SEN ZIMOWY

        Jeże posiadają umiejętność zapadania w sen wtedy, kiedy to jest konieczne. Gatunki europejskie zasypiają w miesiącach zimowych, co jest bardziej reakcją na mniejszą dostępność pożywienia, niż na niższą temperaturę. Niektóre gatunki pustynne śpią w najsuchszej i najgorętszej porze roku, gdyż w norze jest im trochę chłodniej. W tym przypadku jest to raczej zapadanie w sen letni, niż zimowy.

        Jeż zachodnioeuropejski często podwaja swój ciężar podczas miesięcy letnich, odkładając zapasy podskórnego tłuszczu, które będą potrzebne mu w zimie. Kiedy zbliża się zima, zwierzę buduje wyjątkowo dobrze izolowane gniazdo, wybierając na przykład zakryte miejsce pod altanką czy głęboko w gęstym żywopłocie lub też pod pod składem ogrodowych śmieci. Materiałem do budowy gniazda są stare liście i trawa. Gniazdo takie może mieć do 50 centymetrów grubości. Jeż mocno upycha budulec nadając kryjówce odpowiedni kształt. Dzięki temu wewnątrz panuje stała temperatura, nigdy nie spadająca poniżej zera stopni, niezależnie od tego, jaki mróz panuje na zewnątrz.

Wiosenne przebudzenie

        Jeże chowają się w swoich gniazdach w różnym czasie począwszy od początku zimy do końca grudnia, w zależności od zapasów tłuszczu i możliwości znalezienia pożywienia. Samce zwykle wcześniej zapadają w sen zimowy niż samice. Od czasu do czasu zwierzęta budzą się i mogą nawet wyjść na zewnątrz, ale zwykle nie robią tego aż do nadejścia wiosny, kiedy zapasy tłuszczu zostaną całkowicie wykorzystane.

        Jeże zamieszkujące wilgotne, tropikalne części świata, nie muszą zapadać w sen, ponieważ ilość dostępnego pożywienia nie zmienia się wraz ze zmianą pory roku. Niektóre jeże żyjące w Nowej Zelandii śpią w miesiącach zimowych, jednak obserwuje się, że te zamieszkujące cieplejsze rejony robią to rzadziej. Co ciekawe, każdy osobnik jest w stanie zapaść w sen zimowy, jeśli zostanie zabrany ze swojego naturalnego środowiska i będzie musiałżyć w rejonach o innym klimacie.